از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود؟

یادداشت اول: از لحنم و استدلال هایِ صد من دوزار ام تو پست پایین خنده ام می گیره... انگار روم نمی شه بگم که «دلم می خواد گندی رو که زدم بذارم زمین و در برم»!... به جاش سعی می کنم مشکل رو مدل کنم و "استراتژی" خلق کنم و از فلان جایِ غیب دلیل در بیارم و آخرش به این نتیجه برسم که درستش اینه که آدم وقتی گند می زنه، سریع بذاردش زمین و در بره!... اینم نتیجه ی تربیت شدن در مکتبِ علمایِ کامپیوتر که همه ی زورشون رو واسه ی انتزاعی کردنِ دنیا می زنن و فکر می کنن زندگی هر چه اَبسترکت تر و مافیها هر چه ویرچوال تر، بهتر... منم که جو گیر...

خلاصه اش رو گفتم... دلم می خواد همین الان گندی که زدم و زدن رو بذارم زمین و در برم

یادداشت دوم: طی سالی که گذشت به اندازه ی بچه ی فلانی که دو سالش است مریض شدم... همه ی «مرخصی هایِ به علتِ بیماری» ام را مصرف کرده ام و تا دو هفته ی دیگر که سال تمام می شود اجازه ندارم مریضی بگیرم!... البته به روی خودم نمی آورم ولی فکر کنم از نشانه های دق کردن است که با هر فوتی به تب و سرفه و بی حالی می افتم... نمی دانم این زندگی ِ بحران زده کی درست می شود و همین برزخ بودنش هم زیادت می کند دردم... گاهی می ترسم از اینکه با خوش خیالی تن به مرداب سپرده باشم و یکهو به خودم بیام ببینم با همه ی دست و پا زدن ها، دارم بیشتر و بیشتر فرو می رم... در کل صبر جزیل برایِ خودم آرزومندم...

یادداشت سوم: آیا موجودیتی مثل سپاه حتی از ولایت فقیه هم خطرناک می باشد؟ این سوالیه که در قسمت های بعدی بهش جواب می دیم...